بر بال نسیم

آنچه می گذرد ، عمر است و آنچه می ماند ، خاطره . آنچه می رود

فرصت است و آنچه می ماند ، محبت . آنچه همیشه  در اندیشه  ریشه

می دواند ؛ یار ِ مجلس است و لطف ِ مونس و گل ِ نرگس ، و دل صاف

و همره ِ با انصاف و رفیق پر الطاف . آنچه همواره دلنواز است ؛ یار

دیرین است و صحبت شیرین و باران فروردین ، و آنچه پیوسته

گوشنواز است ؛ ساز قدیم است و ناله ی سیم و نوازش نسیم ، و آنچه

دایما آرزوست ، بهار خرّم است و بارش ِ شبنم و دل بی غم  و جوار ِ

همدم .